درمان‌های خانگی واریس

امروزه چندین روش درمانی پزشکی برای این بیماری وجود دارد، با این حال برخی از افراد ترجیح می‌دهند برای تسکین علائم خود از درمان‌های خانگی طبیعی نیز استفاده کنند.

به گزارش بازرگانی خبرگزاری مهر، وقتی که رگ‌های فرد متورم و بزرگ شوند احتمالاً دچار واریس شده است و در بعضی از افراد می‌تواند باعث درد و ناراحتی شود. در حدود ۲۰ درصد بزرگسالان واریس را تجربه می‌کنند. امروزه چندین روش درمانی پزشکی برای این بیماری وجود دارد، با این حال برخی از افراد ترجیح می‌دهند برای تسکین علائم خود از درمان‌های خانگی طبیعی نیز استفاده کنند.

در این مقاله، ۱۰ روش طبیعی برای درمان واریس در خانه را بررسی می‌کنیم.

واریس چیست؟

رگ‌های واریسی ظاهری آبی تیره یا بنفش دارند و ممکن است برجسته باشند.

هنگامی که دریچه‌های کوچک وریدها که به دریچه‌های لانه کبوتری معروف هستند، ضعیف می‌شوند، رگ‌های واریسی به وجود می‌آید. این دریچه‌ها معمولاً جریان خون به سمت عقب را متوقف می‌کنند و هنگامی که آسیب ببینند باعث تجمع خون در رگ‌ها می‌شود. از این رو رگ‌های پیچ خورده و متورم تشکیل می‌شود که به سادگی از روی پوست قابل مشاهده هستند.

علائم دیگر واریس عبارتند از؛

* احساس سوزش یا ضربان در پاها

* احساس سنگینی یا درد در پاها

* گرفتگی عضلانی

* تورم پا و مچ پا

* خشکی یا خارش پوست در محل ورید واریسی

ده درمان خانگی برای واریس

۱. ورزش

ورزش منظم باعث گردش خون بهتر در پاها شده و با ایجاد فشار بیشتر بر خون‌های جمع شده در رگ به حرکت آنها کمک می‌کند. ورزش همچنین به کاهش فشار خون فرد که یکی دیگر از عوامل مؤثر در واریس است، کمک می‌کند.

تمرینات low impact باعث می‌شوند عضلات ساق پا بدون فشار زیاد کار کنند. این تمرینات عبارتند از؛

* شنا کردن

* پیاده روی

* دوچرخه سواری

* یوگا

۲. جوراب واریس

جوراب‌های فشاری با اعمال فشار استاندارد به پا به عضلات و رگ‌ها کمک می‌کند تا خون را به سمت قلب حرکت دهند.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۸ نشان داد افرادی که از جوراب واریس بالای زانو با فشار ۱۸ تا ۲۱ میلی متر جیوه به مدت یک هفته استفاده کرده بودند، کاهش درد را تجربه کرده اند.

همچنین جوراب واریس سیگواریس را می‌توانید در داروخانه‌ها یا فروشگاه تجهیزات پزشکی آنلاین پیدا کنید.

۳. عصاره‌های گیاهی

یک مطالعه مروری از سال ۲۰۰۶ نشان می‌دهد که عصاره شاه بلوط اسب ، Aesculus hippocastanum L. ممکن است به کاهش درد پا، سنگینی و خارش در افراد مبتلا به نارسایی مزمن وریدی کمک کند.

مطالعه مروری دیگری از سال ۲۰۱۰ گزارش کرده است که عصاره کاج دریا، Pinus maritima و عصاره کوله خاس Ruscus aculeatus هر دو ممکن است تورم پا یا ادم را که اغلب با رگهای واریسی همراه است، کاهش دهند.

نکته: عصاره‌های گیاهی و اسانس‌های روغنی باید قبل از استفاده موضعی، در روغن‌های پایه رقیق شوند.

۴. تغییرات رژیم غذایی

 

غذاهای سرشار از پتاسیم مانند بادام و مغز پسته می‌توانند با کاهش احتباس آب در بدن به واریس کمک کنند.

غذاهای شور یا غنی از سدیم می‌توانند آب را در بدن نگه دارند، بنابراین کاهش مصرف غذای شور می‌تواند احتباس آب را به حداقل برساند. غذاهای سرشار از پتاسیم می‌توانند به کاهش احتباس آب کمک کنند.

غذاهایی که پتاسیم زیادی دارند عبارتند از؛

* مغز بادام و مغز پسته

* عدس و لوبیای سفید

* سیب زمینی

* سبزیجات برگ دار

* برخی از ماهی‌ها مانند ماهی آزاد و ماهی تن

غذاهای حاوی فیبر به حرکت روده‌ها کمک کرده و از یبوست جلوگیری می‌کنند. این موضوع بسیارمهم است، زیرا خستگی می‌تواند وضعیت دریچه‌های لانه کبوتری آسیب دیده را بدتر کند.

غذاهایی که سرشار از فیبر هستند عبارتند از؛

* آجیل، دانه‌ها و حبوبات

* جو دوسر، گندم و بذر کتان

* غذاهای دارای غلات سبوس دار

افرادی که دارای اضافه وزن هستند بیشتر دچار رگ‌های واریسی می‌شوند، بنابراین کم کردن هر کیلوگرم اضافی می‌تواند فشار وارد شده به وریدها را کاهش دهد و تورم و ناراحتی را کم کند.

۵. فلاونوئیدهای بیشتری بخورید

افزودن غذاهایی که حاوی فلاونوئید هستند نیز ممکن است به فرد کمک کند تا رگ‌های واریسی خود را کمتر کند.

فلاونوئیدها گردش خون را بهبود می‌بخشند و احتمال تجمع خون در رگ‌ها کمتر خواهد شد. آنها همچنین به کاهش فشار خون در رگ‌ها کمک می‌کنند و می‌توانند رگ‌های خونی را آرام کنند، همه اینها می‌توانند رگ‌های واریسی را کاهش دهند.

غذاهایی که حاوی فلاونوئید هستند عبارتند از؛

* سبزیجات، از جمله پیاز، فلفل دلمه‌ای، اسفناج، و کلم بروکلی

* مرکبات و انگور، گیلاس، سیب و زغال اخته

* کاکائو

* سیر

۶. داروهای گیاهی

طبق گفته انستیتوی ملی بهداشت، مصرف عصاره هسته انگور ، Vitis vinifera به صورت خوراکی ممکن است به کاهش تورم در ناحیه تحتانی پاها و سایر علائم نارسایی مزمن وریدی کمک کند، اگرچه در حال حاضر شواهد محدودی در مورد اثر آن وجود دارد.

فردی که برای او داروی رقیق کننده خون تجویز می‌شود، باید از مصرف عصاره هسته انگور به عنوان یک مکمل غذایی خودداری کند، زیرا می‌تواند با دارو تداخل کند و خطر خونریزی را افزایش دهد.

۷. لباس‌های راحت بپوشید

پوشیدن لباس‌های تنگ می‌تواند جریان خون را محدود کند. پوشیدن کفش‌های تخت به جای کفش پاشنه بلند نیز ممکن است به بهبود واریس پا کمک کند.

۸. پاها را بالا نگه دارید

بالا نگه داشتن پاها، در حالت ایده آل در همان ارتفاع قلب یا بالاتر از آن به بهبود گردش خون کمک می‌کند. این باعث کاهش فشار در رگ‌های پا می‌شود و نیروی جاذبه به جریان خون روان به قلب کمک می‌کند. اگر شخصی قرار است مدت زمان طولانی مانند زمان کار نشسته باشد، باید پای خود را به کمک وسیله‌ای بالا نگه دارد.

۹. ماساژ دادن

ماساژ آرام مناطق آسیب دیده می‌تواند به حرکت خون از طریق رگ‌ها کمک کند. فرد می‌تواند از روغن ماساژ یا مرطوب کننده برای این کار استفاده کند. اجتناب از فشار مستقیم به وریدها بسیار مهم است، زیرا ممکن است به بافت‌های شکننده آسیب برساند.

۱۰. تحرک داشته باشید

از نشستن به مدت طولانی خودداری کنید. اگر فردی مجبور باشد مدت زمان طولانی برای کار بنشیند، باید بلند شدن و حرکت و تغییر مکان دادن را در برنامه خود قرار دهد یا به طور مکرر تغییر وضعیت دهد تا جریان خون روان ادامه یابد.

از پا روی پا انداختن خودداری کنید، زیرا این امر می‌تواند جریان خون در پاها و پاها را محدود کند و به مشکلات گردش خون اضافه کند.

منبع: www.medicalnewstoday.com Medically reviewed by Debra Rose Wilson, Ph.D., MSN, R.N., IBCLC, AHN-BC, CHT — Written by Bethany Cadman on January ۳۱, ۲۰۲۰

ترجمه: واحد علمی ماهان مدیکال

ضد عفونی کردن تلفن ها و پیشگیری از COVID-19

ضد عفونی کردن تلفن ها  و پیشگیری از COVID-19

در طول همه گیری بیماری COVID-19 ، تمیز کردن مرتب، سطوحی که با دست ها در تماس هستند امری مهم و ضروری است. در طول روز ، بیشتر افراد به احتمال زیاد چندین بار تلفن همراه خودشون رو لمس می کنند. بنابراین ضد عفونی کردن تلفن می تواند به کند شدن یا جلوگیری از شیوع عفونت کمک کند.

تلفن همراه ممکن است در کف حمام بیفتد، با قطرات ریز عطسه و سرفه افراد در تماس باشد و دارای هر نوع میکروارگانیزمی باشد که دستان شخص با آن در ارتباط بوده. اما برخلاف دست، شستن تلفن ها با آب و صابون غیرممکن است.

بنابراین ، تلفن های همراه منبع بالقوه و خطرناک ویروس ها ، باکتری ها و سایر عوامل بیماری زا هستند. در ادامه مطلب بهترین روش ضد عفونی کردن تلفن همراه را معرفی خواهیم کرد.

برای ضد عفونی کردن تلفن ها از چه چیزهایی استفاده کنیم

آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) لیست کاملی از محصولات را تأیید کرده است که می توانند با اطمینان جهت ضدعفونی کردن وسایل داخل منزل از جمله تلفن های همراه مورد استفاده قرار گیرد.

 کلیه محصولات موجود در این لیست با معیارهای EPA برای استفاده در برابر coronavirus جدید که باعث COVID-19 می شود، مطابقت دارد ، البته در صورت پیروی از دستورالعمل های تولیدکننده ی محصول.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) توصیه می کنند از محلول حاوی حداقل 70٪ الکل برای ضد عفونی کردن تلفن ها استفاده کنید. برخی از محصولات که این شرایط را برآورده می کنند عبارتند از:

دستمال مرطوب آغشته به الکل یا اسپری های ضد عفونی کننده الکلی ، حاوی حداقل 70٪ الکل.

پد های الکلی که پزشکان قبل از تزریق و سایر روشها برای ضد عفونی کردن پوست استفاده می کنند.

مردم باید دستورالعمل های شرکت های سازنده تلفن و راهنماهای ضد عفونی را دنبال کنند. به عنوان مثال ، اپل و سامسونگ استفاده از دستمال های ملقب به Clorox ، دستمال مرطوب الکلی 70% یا محلول الکلی70٪ را روی پارچه میکرو فیبر توصیه می کنند.

برای کاهش خطر آسیب دیدن گوشی ، احتمالا دستمال مرطوب جایگزین بهتری نسبت به اسپری ها هستند. با استفاده از اسپری ضد عفونی کننده، ممکن است، محلول وارد گوشی شود و باعث آسیب داخلی آن شود.

چه چیزی برای ضد عفونی کردن تلفن ها استفاده نشود

بسیاری از محصولات موجود در لیست پیشنهادی EPA حاوی آمونیاک ، سفید کننده ، اسید لاکتیک یا پراکسید هیدروژن هستند. در حالیکه اینها می توانند سطوح و کاور تلفن های رومیزی را با خیال راحت تمیز کنند ، اما برای قطعات الکترونیکی حساس تلفنهای همراه مناسب نیستند.

توصیه می شود از مصرف محصولات زیر خودداری کنید:

مواد پاک کننده خانگی مخصوصاً مواردی که حاوی سفید کننده هستند.

آرایش پاک کن

دستمال مرطوب ضد باکتریایی که حاوی 70٪ الکل یا موارد مجاز و تأیید شده در لیست EPA نیست

پاک کننده های زخم

صابون

سرکه

همچنین غرق کردن تلفن در آب برای حتی زمانی کوتاه ، حتی اگر گوشی مربوطه ضد آب باشد یا بعد از آن کاملاً خشک شود.

بعضی از محصولات تمیز کننده می توانند در هنگام مخلوط کردن مواد شیمیایی خطرناک یا بوی سمی ایجاد کنند. همچنین ، هرگز محصولات حاوی آمونیاک را نباید با مواد حاوی سفید کننده مخلوط کنید.

چگونه ضدعفونی کنیم:

برای ضد عفونی کردن تلفن ، دستورالعمل های موجود در برچسب محصول را با دقت بخوانید. برخی از اسپری های ضدعفونی کننده ممکن است نیازمند خشک شدن در هوا تا 10 دقیقه باشند. اگر تلفن قبل از مدت زمان اثر توصیه شده روی برچسب محلول خشک شود ، ضد عفونی کننده ممکن است به همان اندازه مؤثر نباشد. با این حال ، CDC گزارش می دهد که ضد عفونی کننده های بیمارستانی عموما در کمتر از 1 دقیقه مؤثر هستند.

ضدعفونی کردن تلفن می تواند میکروب ها را از سطح تلفن به دست ها و مجدد از دست ها به پشت تلفن منتقل کند. بنابراین بهتر است قبل و بعد از ضد عفونی کردن تلفن،  دست ها را بشویید یا ضدعفونی نمایید.

راهنمای ضدعفونی کردن گوشی به شرح زیر است:

تلفن را از کاور خارج کرده و آن را خاموش کنید.

وقتی تلفن چرب یا کثیف است ، ممکن است محلول ضد عفونی کننده به اندازه کافی اثر نکند. بنابراین ، شخص باید ابتدا تلفن را با پارچه ای خشک یا مرطوب پاک کند تا ابتدا کثیفی و آلودگی از بین برود. تلفن را بطور کامل دستمال کشی کنید تا کل سطح آن از مواد ضد عفونی کننده پوشانده شود. از پاشیدن مواد ضد عفونی کننده داخل درگاه شارژ تلفن خودداری کنید. اگر این منطقه خیس باشد ، می تواند به گوشی آسیب برساند یا حتی باعث ایجاد شوک برقی شود.اجازه دهید مواد ضد عفونی کننده برای مدت زمان توصیه شده با تلفن در تماس باشد. یکبار دیگر تلفن را با پارچه خشک پاک کنید. مجددا، مراحل قبلی را با کاور تلفن نیز تکرار کنید. به کاور تلفن و خود تلفن زمان لازم را بدهید تا مواد ضدعفونی کننده اثر کند و قبل از این زمان ، تلفن را داخل کاور قرار ندهید.

هر چند وقت یکبار ضد عفونی کنیم؟

CDC توصیه می کند همه سطوحی که با دست در ارتباط هستند، مانند تلفن ، میز کار و کنترل از راه دور را روزانه ضد عفونی کنید.

در برخی مواقع مناسب تر است تعداد دفعات ضد عفونی بیش از یک بار در روز باشد.

انجام این کار می تواند تا حد زیادی قرار گرفتن اشیا در معرض ویروس ها ، باکتری ها و سایر منابع خطرناک عفونت را کاهش دهد. در شرایط زیر ضد عفونی کردن تلفن اهمیت خواهد داشت:

بعد از اینکه شخص دیگری از آن استفاده کرده یا با آن در تماس بود.

بعد از عطسه یا سرفه هنگام استفاده از تلفن

پس از قرار داد آن ، روی سطوح دیگر مخصوصا خارج از منزلو بر روی سطحی که بالقوه آلوده هستند.

بعد از استفاده از تلفن در اماکن عمومی

اگر شخصی در خانه بیمار است ، تلفن را در یک کیسه پلاستیکی نگهدارید و بعد از هر بار استفاده برای کاهش خطر آلودگی آن را  پاک کنید.

کادر درمان باید تلفنهای خود را از بیماران دور نگه دارند یا تلفنهایشان را به دفعات ضد عفونی کنند.

یک مطالعه در سال 2015 نشان داد که 44 تلفن از 53 پزشک حاوی باکتری های بالقوه خطرناک بود ، که نشان می دهد این اجسام ممکن است منبع آلودگی در اتاق معاینه و اتاق عمل باشند.

نتیجه:

شستشوی مکرر دست برای اشخاصی که دائم با دیگران در ارتباط هستند یکی از بهترین روش های پیشگیری از ابتلا به عفونت هاست.

بسیاری از افراد تلفن های خود را در همه جا همراه دارند و بیشتر وقت خود را با آن میگذرانند. از اینرو ضد عفونی کردن تلفن همراه می تواند روند گسترش عفونت را کند و حتی از شیوع عفونت های خطرناک جلوگیری کند.

ترجمه مهندس امیررضا شفیعی

شرکت تجهیزات پزشکی ماهان طب

منبع:

https://www.medicalnewstoday.com/articles/how-to-disinfect-phone